- என்னறிவெ னும்பதமெ னறிவினுக் கறிவா யிருந்தசெங் கமலப்பதம்
- என்னன்பெ னும்பதமெ னன்பிற்கு வித்தா யிசைந்தகோ கனகப்பதம்
- என்தவ மெனும்பதமென் மெய்த்தவப் பயனா யியைந்தசெஞ் சலசப்பதம்
- என்னிருகண் மணியான பதமென்கண் மணிகளுக் கினியநல் விருந்தாம்பதம்
- என்செல்வ மாம்பதமென் மெய்ச்செல்வ வருவாயெ னுந்தாம ரைப்பொற்பதம்
- என்பெரிய வாழ்வான பதமென்க ளிப்பா மிரும்பதமெ னிதியாம்பதம்
- என்தந்தை தாயெனு மிணைப்பதமெ னுறவா மியற்பதமெ னட்பாம்பதம்
- என்குருவெ னும்பதமெ னிட்டதெய் வப்பத மெனதுகுல தெய்வப்பதம்
- என்பொறிக ளுக்கெலா நல்விடய மாம்பதமெ னெழுமையும் விடாப்பொற்பதம்
- என்குறையெ லாந்தவிர்த் தாட்கொண்ட பதமெனக் கெய்ப்பில்வைப்பாகும்பதம்
- எல்லார்க்கு நல்லபத மெல்லாஞ்செய் வல்லபத மிணையிலாத் துணையாம்பதம்
- எழுமனமு டைந்துடைந் துருகிநெகிழ் பத்தர்கட் கின்னமுத மாகும்பதம்
- என்னம்ப ரென்னம்ப ரென்றயன்மால் வாதுகொள
- இன்னம்பர் மேவிநின்ற என்னுறவே - முன்னம்பு
- என்னுந் திருத்தொண்ட ரேத்து மிடைச்சுரத்தின்
- மன்னுஞ் சிவானந்த வண்ணமே - நன்னெறியோர்
- என்போன் றவர்க்கும் இருள்நீக்கி இன்புதவும்
- பொன்போன்ற மேனிப் புராதனனே - மின்போன்ற
- என்னொன்று மில்லா தியல்பாகப் பின்னொன்று
- முன்னொன்று மாக மொழிந்ததுண்டு - மன்னுகின்ற
- என்புருகி உள்ளுருகி இன்பார் உயிருருகி
- அன்புருகி அன்புருவம் ஆகிப்பின் - வன்பகன்று
- என்னென்பேன் என்மொழியை ஏற்றனையேல் மாற்றுயர்ந்த
- பொன்னென்பேன் என்வழியில் போந்திலையே - கொன்னுறநீ
- என்னதென்றான் முன்னொருவன் என்னதென்றான் பின்னொருவன்
- இன்னதுநீ கேட்டிங் கிருந்திலையோ - மன்னுலகில்
- என்னே இருந்தார் இருமினார் ஈண்டிறந்தார்
- அன்னே எனக்கேட்டும் ஆய்ந்திலையே - கொன்னே
- என்றும் பிறந்திறவா இன்பம் அடைதுமென்றால்
- நன்றென் றொருப்படுவாய் நண்ணுங்கால் - தொன்றெனவே12
- என்னெஞ்சோர் கோயில் எனக்கொண்டோய் நின்நினையார்
- தன்னெஞ்சோ கல்லாமச் சாம்பிணத்தார் - வன்நெஞ்சில்
- சார்ந்தவர்க்கும் மற்றவரைத் தானோக்கி வார்த்தைசொல
- நேர்ந்தவர்க்கும் கல்லாகும் நெஞ்சு.
- என்பாலோ என்பால் இராதோடு கின்றமனத்
- தின்பாலோ அம்மனத்தைச் சேர்மாயை - தன்பாலோ
- யார்பால் பிழையுளதோ யானறியேன் என்னம்மை
- ஓர்பால் கொளநின்றோய் ஓது.
- என்னா ருயிர்க்குயிராம் எம்பெருமான் நின்பதத்தை
- உன்னார் உயிர்க்குறுதி உண்டோதான் - பொன்னாகத்
- தார்க்கும் சதுமுகர்க்கும் தானத்த138வர்க்குமற்றை
- யார்க்கும் புகலுன் அருள்.
- என்னமுதே முக்கண் இறையே நிறைஞான
- இன்னமுதே நின்னடியை ஏத்துகின்றோர் - பொன்னடிக்கே
- காதலுற்றுத் தொண்டுசெயக் காதல்கொண்டேன் எற்கரு
- காதலுற்றுச் செய்தல் கடன்.
- என்சிறுமை நோக்கா தெனக்கருளல் வேண்டுமென்றே
- நின்பெருமை நோக்கிஇங்கு நிற்கின்றேன் - என்பெரும
- யாதோநின் சித்தம் அறியேன் அடியேற்கெப்
- போதோ அருள்வாய் புகல்.
- என்னுயிர்நீ என்னுயிர்க்கோர் உயிரும் நீஎன்
- இன்னுயிர்க்குத் துணைவனீ என்னை ஈன்ற
- அன்னைநீ என்னுடைய அப்ப னீஎன்
- அரும்பொருள்நீ என்னிதயத் தன்பு நீஎன்
- நன்னெறிநீ எனக்குரிய உறவு நீஎன்
- நற்குருநீ எனைக்கலந்த நட்பு நீஎன்
- தன்னுடைய வாழ்வுநீ என்னைக் காக்குந்
- தலைவன்நீ கண்மூன்று தழைத்த தேவே.
- என்னரசே என்னுயிரே என்னை ஈன்ற
- என்தாயே என்குருவே எளியேன் இங்கே
- தன்னரசே செலுத்திஎங்கும் உழலா நின்ற
- சஞ்சலநெஞ் சகத்தாலே தயங்கி அந்தோ
- மின்னரசே பெண்ணமுதே என்று மாதர்
- வெய்யசிறு நீர்க்குழிக்கண் விழவே எண்ணி
- கொன்னரைசேர் கிழக்குருடன் கோல்போல் வீணே
- குப்புறுகின் றேன்மயலில் கொடிய னேனே.
- எனையறியாப் பருவத்தே ஆண்டு கொண்ட
- என்னரசே என்குருவே இறையே இன்று
- மனையறியாப் பிழைகருது மகிழ்நன் போல
- மதியறியேன் செய்பிழையை மனத்துட் கொண்டே
- தனையறியா முகத்தவர்போல் இருந்தாய் எந்தாய்
- தடங்கருணைப் பெருங்கடற்குத் தகுமோ கண்டாய்
- அனையறியாச் சிறுகுழவி யாகி இங்கே
- அடிநாயேன் அரற்றுகின்றேன் அந்தோ அந்தோ.
- என்னே முறையுண் டெனில்கேள்வி உண்டென்பர் என்னளவில்
- இன்னே சிறிதும் இலையேநின் பால்இதற் கென்செய்குவேன்
- மன்னேமுக் கண்ணுடை மாமணி யேஇடை வைப்பரிதாம்
- பொன்னேமின் னேர்சடைத் தன்னே ரிலாப்பரி பூரணனே.
- என்போன் மனிதரை ஏன்அடுப் பேன்எனக் கெய்ப்பில்வைப்பாம்
- பொன்போல் விளங்கும் புரிசடை யான்றனைப் போயடுத்தேன்
- துன்போர் அணுவும் பெறேன்இனி யான்என்று சொல்லிவந்தேன்
- முன்போல் பராமுகஞ் செய்யேல் அருளுக முக்கணனே.
- எனையடைந் தாழ்த்திய துன்பச் சுமையை இறக்கெனவே
- நினையடைந் தேன்அடி நாயேற் கருள நினைதிகண்டாய்
- வினையடைந் தேமன வீறுடைந் தேநின்று வேற்றவர்தம்
- மனையடைந் தேமனம் வாடல்உன் தொண்டர் மரபல்லவே.
- என்மேற் பிழையிலை யானென்செய் கேன்என் இடத்திருந்தென்
- சொன்மேற் கொளாதெனை இன்மேல் துரும்பெனச் சுற்றுநெஞ்சத்
- தின்மேற் பிழையது புன்மேற் பனியெனச் செய்தொழிக்க
- நின்மேற் பரம்விடை தன்மேற்கொண் டன்பர்முன் நிற்பவனே.
- எனைப்பெற்ற தாயினும் அன்புடை யாய்எனக் கின்பநல்கும்
- உனைப்பெற்ற உள்ளத் தவர்மலர்ச் சேவடிக் கோங்கும்அன்பு
- தனைப்பெற்ற நன்மனம் தாம்பெற்ற மேலவர் சார்பைப்பெற்றால்
- வினைப்பெற்ற வாழ்வின் மனைப்பெற்றம் போல மெவிவதின்றே.
- என்னுற வேஎன் குருவேஎன் உள்ளத் தெழும்இன்பமே
- என்னுயி ரேஎன்றன் அன்பே நிலைபெற்ற என்செல்வமே
- என்னறி வேஎன்றன் வாழ்வேஎன் வாழ்வுக் கிடுமுதலே
- என்னர சேஎன் குலதெய்வ மேஎனை ஏன்றுகொள்ளே.
- என்னிறை வாஇமை யோரிறை வாமறை யின்முடிபின்
- முன்னிறை வாமலை மின்னிறை வாமலர் முண்டகத்தோன்
- தன்னிறை வாதிதித் தானிறை வாமெய்த் தபோதனருள்
- மன்னிறை வாஇங்கு வாஎன் றெனக்குநல் வாழ்வருளே.
- என்போல் குணத்தில் இழிந்தவர் இல்லைஎப் போதும்எங்கும்
- நின்போல் அருளில் சிறந்தவர் இல்லைஇந் நீர்மையினால்
- பொன்போலும் நின்னருள் அன்னே எனக்கும் புரிதிகண்டாய்
- மன்போல் உயர்ஒற்றி வாழ்வே வடிவுடை மாணிக்கமே.
- என்மே லருள்கூர்ந் தொற்றியுளீ ரென்னை யணைவா னினைவீரேற்
- பொன்மேல் வெள்ளி யாமென்றேன் பொன்மேற் பச்சை யாங்கதன்மே
- லன்மேற் குழலாய் சேயதன்மே லலவ னதன்மேன் ஞாயிறஃ
- தின்மே லொன்றின் றென்கின்றா ரிதுதான் சேடி யென்னேடீ.
- என்னே ருளத்தி னமர்ந்தீர்நல் லெழிலா ரொற்றி யிடையிருந்தீ
- ரென்னே யடிகள் பலியேற்ற லேழ்மை யுடையீர் போலுமென்றே
- னின்னே கடலி னிடைநீபத் தேழ்மை யுடையாய் போலுமென
- வின்னே யங்கொண் டுரைக்கின்றா ரிதுதான் சேடி யென்னேடீ.
- என்னா ருயிர்க்குப் பெருந்துணையா மெங்கள் பெருமா னீரிருக்கு
- நன்னா டொற்றி யன்றோதா னவில வேண்டு மென்றுரைத்தேன்
- முன்னா ளொற்றி யெனினுமது மொழித லழகோ தாழ்தலுயர்
- விந்நா னிலத்துண் டென்கின்றா ரிதுதான் சேடி யென்னேடீ.
- என்ப தேற்றவன்
- அன்ப தேற்றுநீ
- வன்பு மாற்றுதி
- இன்பம் ஊற்றவே.-
- என்னைநின் னவனாக் கொண்டுநின் கருணை என்னும்நன் னீரினால் ஆட்டி
- அன்னைஅப் பனுமாய்ப் பரிவுகொண் டாண்ட அண்ணலே நண்ணரும் பொருளே
- உன்னருந் தெய்வ நாயக மணியே ஒற்றியூர் மேவும்என் உறவே
- நன்னர்செய் கின்றோய் என்செய்வேன் இதற்கு நன்குகைம் மாறுநா யேனே.
- என்ன நான்சொலி நிறுத்தினும் நில்லா
- தேகு கின்றதிவ் ஏழையேன் மனந்தான்
- உன்ன தின்னருள் ஒருசிறி துண்டேல்
- ஒடுக்கி நிற்பனால் உண்மைமற் றின்றேல்
- இன்ன தென்றறி யாமல இருளில்
- இடர்கொள் வேன்அன்றி என்செய்வேன் சிவனே
- அன்ன துன்செயல் ஒற்றியூர் அரசே
- அம்ப லத்தினின் றாடல்செய் அமுதே.
- என்றும்உனக் காளாவேன் என்நெஞ்சே வன்நெஞ்சர்
- ஒன்றும் இடம் சென்றங் குழலாதே - நன்றுதரும்
- ஒற்றியப்பன் பொன்அடியை உன்னுகின்றோர் தம்பதத்தைப்
- பற்றிநிற்பை யாகில் பரிந்து.
- என்றென் றழுதாய் இலையேஎன் நெஞ்சமே
- ஒன்றென்று நின்ற உயர்வுடையான் - நன்றென்ற
- செம்மைத் தொழும்பர்தொழும் சீர்ஒற்றி யூர்அண்ணல்
- நம்மைத் தொழும்புகொள்ளும் நாள்.
- என்னுடை வஞ்சக இயற்கை யாவையும்
- பொன்னுடை விடையினோய் பொறுத்துக் கொண்டுநின்
- தன்னுடை அன்பர்தம் சங்கம் சார்ந்துநான்
- நின்னுடைப் புகழ்தனை நிகழ்த்தச் செய்கவே.
- என்ன தன்றுகாண் வாழ்க்கையுட் சார்ந்த
- இன்ப துன்பங்கள் இருவினைப் பயனால்
- மன்னும் மும்மல மடஞ்செறி மனனே
- வாழ்தி யோஇங்கு வல்வினைக் கிடமாய்
- உன்ன நல்அமு தாம்சிவ பெருமான்
- உற்று வாழ்ந்திடும் ஒற்றியூர்க் கின்றே
- இன்னல் அற்றிடச் செல்கின்றேன் உனக்கும்
- இயம்பி னேன்பழி இல்லைஎன் மீதே.
- என்னைக் கொடுத்தேன் பெண்பேய்கட் கின்பம் எனவே எனக்கவர்நோய்
- தன்னைக் கொடுத்தார் நான்அந்தோ தளர்ந்து நின்றேன் அல்லதுசெம்
- பொன்னைக் கொடுத்தும் பெறஅரிய பொருளே உன்னைப் போற்றுகிலேன்
- இன்னல் கொடுத்த பவமுடையேன் எற்றுக் கிவண்நிற் கின்றேனே.
- என்ன நான்அடி யேன்பல பலகால்
- இயம்பி நிற்பதிங் கெம்பெரு மானீர்
- இன்னும் என்னைஓர் தொண்டன்என் றுளத்தில்
- ஏன்று கொள்ளிரேல் இருங்கடற் புவியோர்
- பன்ன என்உயிர் நும்பொருட் டாகப்
- பாற்றி நும்மிசைப் பழிசுமத் துவல்காண்
- துன்னு மாதவர் புகழ்ஒற்றி உடையீர்
- தூய மால்விடைத் துவசத்தி னீரே.
- எனக்கு நீர் இங்கோர் ஆண்டைஅல் லீரோ
- என்னை வஞ்சகர் யாவருங் கூடிக்
- கனக்கும் வன்பவக் கடலிடை வீழ்த்தக்
- கண்டி ருத்தலோ கடன்உமக் கெளியேன்
- தனக்கு மற்றொரு சார்பிருந் திடுமேல்
- தயவு செய்திடத் தக்கதன் றிலைகாண்
- மனக்கு நல்லவர் வாழ்ஒற்றி உடையீர்
- வண்கை யீர்என்கண் மணிஅனை யீரே.
- என்பி றப்பினை யார்க்கெடுத் துரைப்பேன்
- என்செய் வேன்எனை என்செய நினைக்கேன்
- முன்பி றப்பிடை இருந்தசே டத்தால்
- மூட வாழ்க்கையாம் காடகத் தடைந்தே
- அன்பி றந்தவெங் காமவேட் டுவனால்
- அலைப்புண் டேன்உம தருள்பெற விழைந்தேன்
- வன்பி றந்தவர் புகழ்ஒற்றி உடையீர்
- வண்கை யீர்என்கண் மணிஅனை யீரே.
- என்றுநின் அருள்நீர் உண்டுவந் திடும்நாள்
- என்றுநின் உருவுகண் டிடும்நாள்
- என்றுநின் அடியர்க் கேவல்செய் திடும்நாள்
- என்றென தகத்துயர் அறும்நாள்
- மன்றுள்நின் றாடும் பரஞ்சுடர்க் குன்றே
- வானவர் கனவினும் தோன்றா
- தொன்றுறும் ஒன்றே அருண்மய மான
- உத்தம வித்தக மணியே.
- என்என் றேழையேன் நாணம்விட் டுரைப்பேன்
- இறைவ நின்றனை இறைப்பொழு தேனும்
- உன்என் றால்என துரைமறுத் தெதிராய்
- உலக மாயையில் திலகமென் றுரைக்கும்
- மின்என் றால்இடை மடவியர் மயக்கில்
- வீழ்ந்தென் நெஞ்சகம் ஆழ்ந்துவிட் டதனால்
- உன்அன் பென்பதென் னிடத்திலை யேனும்
- உனைஅ லால்எனை உடையவர் எவரே.
- என்னுரிமைத் தாய்க்கும் இனியாய்நின் ஐந்தெழுத்தை
- உன்னுநிலைக் கென்னை உரித்தாக்க வேண்டுதியேல்
- மன்னுலகில் பொன்னுடையார் வாயில்தனைக் காத்தயர்ந்தேன்
- தன்னுடைய எண்ணந் தனைமுடிக்க வேண்டுவதே.
- என்செய் திடுவேன் புலைநாயேன் இயற்றும் பிழைகள் எல்லாம்நின்
- பொன்செய் மலர்த்தாள் துணைஅந்தோ பொறுத்துக் கருணை புரியாதேல்
- புன்செய் விளவிப் பயனிலியாய்ப் புறத்திற் கிடத்தி எனஅடியார்
- வன்செய் உரையில் சிரிப்பார்மற் றதுகண் டெங்ஙன் வாழ்வேனே.
- என்ஆ ருயிருக் குயிர்அனையாய் என்னைப் பொருளாய் எண்ணிமகிழ்ந்
- தந்நாள் அடிமை கொண்டளித்தாய் யார்க்கோ வந்த விருந்தெனவே
- இந்நாள் இரங்கா திருக்கின்றாய் எங்கே புகுவேன் என்புரிவேன்
- நின்னால் அன்றிப் பிறர்தம்மால் வேண்டேன் ஒன்றும் நின்மலனே.
- என்னைஅறியாப்பருவத் தாண்டுகொண்ட
- என்குருவே எனக்குரிய இன்ப மேஎன்
- தன்னைஇன்று விடத்துணிந்தாய் போலும் அந்தோ
- தகுமோநின் பெருங்கருணைத் தகவுக் கெந்தாய்
- உன்னைஅலா தொருவர்தம்பால் செல்லேன் என்னை
- உடையானே என்னுள்ளத் துள்ளே நின்று
- முன்னைவினைப் பயன்ஊட்ட நினைப்பிக் கின்றாய்
- முடிப்பிக்கத் துணிந்திலையேல் மொழிவ தென்னே.
- என்நாணை அறிந்தும்என்னை அந்தோ அந்தோ
- இவ்வகைசெய் திடத்துணிந்தாய் என்னே எந்தாய்
- நின்ஆணை நின்னையலா தொன்றும் வேண்டேன்
- நீஇதனை அறிந்திலையோ நினைப்பிக் கின்ற
- மன்னாஎன் ஆருயிர்க்கு வாழ்வே என்கண்
- மணியேஎன் குருவேஎன் மருந்தே இன்னும்
- உன்னால்இங் குயிர்தரித்து வாழ்கின் றேன்என்
- உள்ளம்அறிந் துதவுதியோ உணர்கி லேனே.
- என்னே இனும்நின் அருள்எய் திலன்ஏழை யேனை
- முன்னே வலிந்தாட் கொண்டதின் றுமுனிந்த தேயோ
- பொன்னேர் அணிஅம் பலத்தா டியபுண்ணி யாஎன்
- அன்னே அரசே அமுதே அருள்ஆண்ட வனே.
- என்னரசே நின்னடிக்கீழ் என்னிடரை நீக்கெனநான்
- சொன்னதலால் தாயுடனும் சொன்னேனோ - இன்னுமிந்தத்
- துன்பச் சுமையைச் சுமக்கமுடி யாதென்னால்
- அன்பர்க் கருள்வோய் அருள்.
- என்னிருகண் காள்உமது பெருந்தவம்எப் புவனத்தில் யார்தான் செய்வர்
- முன்னிருவர் காணாமல் அலைந்தனரால் இனுங்காண முயலா நின்றார்
- நன்னிருபர் தொழுதேத்தும் அம்பலத்தே ஓரிடத்தோர் நாள்ஆ தித்தர்
- பன்னிருவர் ஒளிமாற்றும் பரஒளியைப் பார்த்துயர்ந்தீர் பண்பி னீரே.
- என்றுங் கெடாத மருந்து - வரும்
- எல்லாப் பிணிக்கு மிதுவே மருந்து
- துன்றுஞ் சிவோக மருந்து - நம்மைச்
- சூழ்ந்திரு மைக்குந் துணையா மருந்து. - நல்ல
- என்னுயிரில் கலந்துகலந் தினிக்கின்ற பெருமான்
- என்இறைவன் பொதுவில்நடம் இயற்றும்நட ராஜன்
- தன்னைஅறி யாப்பருவத் தென்னைமணம் புரிந்தான்
- தனைஅறிந்த பருவத்தே எனைஅறிய விரும்பான்
- பின்னைஅன்றி முன்னும்ஒரு பிழைபுரிந்தேன் இல்லை
- பெண்பரிதா பங்காணல் பெருந்தகைக்கும் அழகோ
- கன்னல்என்றால் கைக்கின்ற கணக்கும்உண்டோ அவன்றன்
- கணக்கறிந்தும் விடுவேனோ கண்டாய்என் தோழீ.
- என்குணத்தான் எல்லார்க்கும் இறைவன்எல்லாம் வல்லான்
- என்அகத்தும் புறத்தும்உளான் இன்பநட ராஜன்
- பெண்குணத்தை அறியாத இளம்பருவந் தனிலே
- பிச்சேற்றி மணம்புரிந்தான் பெரிதுகளித் திருந்தேன்
- வண்குணத்தால் அனுபவம்நான் அறியநின்ற பொழுதில்
- வந்தறியான் இன்பம்ஒன்றும் தந்தறியான் அவனும்
- வெண்குணத்தான் அல்லன்மிகு நல்லன்எனப் பலகால்
- விழித்தறிந்தும் விடுவேனோ விளம்பாய்என் தோழீ.
- என்னுளம்நீ கலந்துகொண்டாய் உன்னுளம்நான் கலந்தேன்
- என்செயல்உன் செயல்உன்றன் இருஞ்செயல்என் செயலே
- பின்னுளநான் பிதற்றல்எலாம் வேறுகுறித் தெனைநீ
- பிழைஏற்ற நினைத்திடிலோ பெருவழக்கிட் டிடுவேன்
- அன்னையினும் தயவுடையாய் அப்பன்எனக் கானாய்
- அன்றியும்என் ஆருயிருக் காருயிராய் நிறைந்தாய்
- மன்னுமணிப் பொதுநடஞ்செய் மன்னவனே கருணை
- மாநிதியே எனக்கருள்வாய் மனக்கலக்கந் தவிர்த்தே.
- என்ன கொடுத்தும் கிடைப்பரியார் எழிலார் ஒற்றி நாதர்எனைச்
- சின்ன வயதில் மாலையிட்டுச் சென்றார் சென்ற திறன்அல்லால்
- இன்னும் மருவ வந்திலர்காண் யாதோ அவர்தம் எண்ணமது
- கொன்னுண் வடிவேற் கண்ணாய்என் குறையை எவர்க்குக் கூறுவனே.
- என்னா ருயிர்போல் மகளேநீ என்ன தவந்தான் இயற்றினையோ
- பொன்னார் புயனும் மலரோனும் போற்றி வணங்கும் பொற்பதத்தார்
- தென்னார் ஒற்றித் திருநகரார் தியாகர் எனும்ஓர் திருப்பெயரார்
- கொன்னார் சூலப் படையவரைக் கூடி உடலம் குளிர்ந்தனையே.
- என்ஆ ருயிர்க்கோர் துணையானார் என்ஆண் டவனார் என்னுடையார்
- பொன்னார் ஒற்றி நகர்அமர்ந்தார் புணர்வான் இன்னும் போந்திலரே
- ஒன்னார் எனவே தாயும்எனை ஒறுத்தாள் நானும் உயிர்பொறுத்தேன்
- தென்னார் குழலாய் என்னடிநான் செய்வ தொன்றும் தெரிந்திலனே.
- என்னை உடையார் ஒருவேடன் எச்சில் உவந்தார் என்றாலும்
- அன்னை அனையார் ஒருமகனை அறுக்க உரைத்தார் என்றாலும்
- துன்னும் இறையார் தொண்டனுக்குத் தூதர் ஆனார் என்றாலும்
- கன்னி இதுகேள் நான்அவர்மேல் காதல் ஒழியேன் கனவினுமே.
- என்றும் இறவார் மிடற்றில்விடம் இருக்க அமைத்தார் என்றாலும்
- ஒன்று நிலையார் நிலையில்லா தோடி உழல்வார் என்றாலும்
- நன்று புரிவார் தருமன்உயிர் நலிய உதைத்தார் என்றாலும்
- கன்றுண் கரத்தாய் நான்அவர்மேல் காதல் ஒழியேன் கனவினுமே.
- என்கண் அனையார் மலைமகளை இச்சித் தணைந்தார் ஆனாலும்
- வன்கண் அடையார் தீக்கண்ணால் மதனை எரித்தார் ஆனாலும்
- புன்கண் அறுப்பார் புன்னகையால் புரத்தை அழித்தார் ஆனாலும்
- கன்னல் மொழியாய் நான்அவர்மேல் காதல் ஒழியேன் கனவினுமே.
- என்னைஒன்றும் அறியாத இளம்பவருவந் தனிலே
- என்உளத்தே அமர்ந்தருளி யான்மயங்குந் தோறும்
- அன்னைஎனப் பரிந்தருளி அப்போதைக் கப்போ
- தப்பன்எனத் தெளிவித்தே அறிவுறுத்தி நின்றாய்
- நின்னைஎனக் கென்என்பேன் என்உயிர் என்பேனோ
- நீடியஎன் உயிர்த்துணையாம் நேயமதென் பேனோ
- இன்னல்அறுத் தருள்கின்ற என்குருவென் பேனோ
- என்என்பேன் என்னுடைய இன்பமதென் பேனே.
- என்அறிவை உண்டருளி என்னுடனே கூடி
- என்இன்பம் எனக்கருளி என்னையுந்தா னாக்கித்
- தன்அறிவாய் விளங்குகின்ற பொன்னடிகள் வருந்தத்
- தனிநடந்து தெருக்கதவந் தாள்திறப்பித் தருளி
- முன்னறிவில் எனைஅழைத்தென் கையில்ஒன்று கொடுத்த
- முன்னவநின் இன்னருளை என்எனயான் மொழிவேன்
- மன்அறிவுக் கறிவாம்பொன் னம்பலத்தே இன்ப
- வடிவாகி நடிக்கின்ற மாகருணை மலையே.
- எனக்குநன்மை தீமையென்ப திரண்டுமொத்த இடத்தே
- இரண்டும்ஒத்துத் தோன்றுகின்ற எழிற்பதங்கள் வருந்தத்
- தனக்குநல்ல வண்ணம்ஒன்று தாங்கிநடந் தருளித்
- தனித்திரவில் கடைப்புலையேன் தங்குமிடத் தடைந்து
- கனக்குமனைத் தெருக்கதவங் காப்பவிழ்க்கப் புரிந்து
- களிப்பொடெனை அழைத்தெனது கையில்ஒன்று கொடுத்து
- உனக்கினிய வண்ணம்இதென் றுரைத்தருளிச் சென்றாய்
- உடையவநின் அருட்பெருமை உரைக்கமுடி யாதே.
- என்வடிவந் தழைப்பஒரு பொன்வடிவந் தரித்தே
- என்முன்அடைந் தெனைநோக்கி ஔநகைசெய் தருளித்
- தன்வடிவத் திருநீற்றுத் தனிப்பைஅவிழ்த் தெனக்குத்
- தகுசுடர்ப்பூ அளிக்கவும்நான் தான்வாங்கிக் களித்து
- மின்வடிவப் பெருந்தகையே திருநீறும் தருதல்
- வேண்டுமென முன்னரது விரும்பியளித் தனம்நாம்
- உன்வடிவிற் காண்டியென உரைத்தருளி நின்றாய்
- ஒளிநடஞ்செய் அம்பலத்தே வெளிநடஞ்செய் அரசே.
- என்பிழையா வையும்பொறுத்தான் என்னைமுன்னே அளித்தாய்ள
- இறைவிசிவ காமவல்லி என்னம்மை யுடனே
- இன்படி வாய்ப்பொதுவில் இலங்கியநின் வண்ணம்
- இற்றெனநான் நினைத்திடுங்கால் எற்றெனவும் மொழிவேன்
- அன்புருவாய் அதுஅதுவாய் அளிந்தபழம் ஆகி
- அப்பழச்சா றாகிஅதன் அருஞ்சுவையும் ஆகி
- என்புருக மனஞான மயமாகும் என்றால்
- எற்றோமெய் அன்புடையார் இயைந்துகண்ட இடத்தே.
- என்னேஈ ததிசயம்ஈ ததிசயம்என் இசைப்பேன்
- இரவுபகல் அறியாமல் இருந்தஇடத் திருந்து
- முன்னேமெய்த் தவம்புரிந்தார் இன்னேயும் இருப்ப
- மூடர்களில் தலைநின்ற வேடமனக் கொடியேன்
- பொன்னேயம் மிகப்புரிந்த புலைக்கடையேன் இழிந்த
- புழுவினும்இங் கிழிந்திழிந்து புகுந்தஎனைக் கருதித்
- தன்னேய முறஎனக்கும் ஒன்றளித்துக் களித்தான்
- தனித்தசிவ காமவல்லிக் கினித்தநடத் தவனே.
- என்னை வேண்டிஎ னக்கருள் செய்தியேல் இன்னல் நீங்கும்நல் இன்பமும் ஓங்கும்நின்
- தன்னை வேண்டிச்ச ரண்புகுந் தேன்என்னைத் தாங்கிக் கொள்ளும்சரன்பிறி தில்லைகாண்
- அன்னைவேண்டிஅ ழும்மகப் போல்கின்றேன் அறிகி லேன்நின்தி ருவுளம் ஐயனே
- மின்னை வேண்டிய செஞ்சடையாளனே விளங்கும் சித்தி விநாயக வள்ளலே.
- என்செய்கை என்செய்கை எந்தாய்நின் பொன்அடிக் கேஅலங்கல்
- வன்செய்கை நீங்க மகிழ்ந்தணி யேன்துதி வாய்உரைக்க
- மென்செய்கை கூப்ப விழிநீர் துளித்திட மெய்சிலிர்க்கத்
- தன்செய்கை என்பதற் றேதணி காசலம் சார்ந்திலனே.
- என்னை என்னைஈ தென்றன் மாதவம்
- முன்னை நன்னெறி முயன்றி லேனைநின்
- பொன்னை அன்னதாள் போற்ற வைத்தனை
- அன்னை என்னும்நல் தணிகை அண்ணலே.
- என்சொல் கேன்இதை எண்ணில் அற்புதம்
- வன்சொ லேன்பிழை மதித்தி டாதுவந்
- தின்சொ லால்இவண் இருத்தி என்றனன்
- தன்சொல் செப்பரும் தணிகைத் தேவனே.
- என்செய் கேன்இனும் திருவருள் காண்கிலேன் எடுக்கரும் துயர்உண்டேன்
- கன்செய் பேய்மனக் கடையனேன் என்னினும் காப்பதுன் கடன்அன்றோ
- பொன்செய் குன்றமே பூரண ஞானமே புராதனப் பொருள்வைப்பே
- மன்செய் மாணிக்க விளக்கமே தணிகைவாழ் வள்ளலே மயிலோனே.
- என்றும் மாதர்மேல் இச்சைவைத் துன்றனை எண்ணுவேன் துயருற்றால்
- கன்று நெஞ்சகக் கள்வனேன் அன்பினைக் கருத்திடை எணில்சால
- நன்று நன்றெனக் கெவ்வணம் பொன்அருள் நல்குவை அறிகில்லேன்
- துன்று மாதவர் போற்றிடும் தணிகைவாழ் சோதியே சுகவாழ்வே.
- எனையான் அறிந்துன் அடிசேர உன்னை இறையேனும் நெஞ்சி னிதமாய்
- நினையேன் அயர்ந்து நிலையற்ற தேகம் நிசம்என் றுழன்று துயர்வேன்
- தனையே நின்அன்பன் எனவோதி லியாவர் தகும்என் றுரைப்பர் அரசே
- வனைஏர் கொளுஞ்செய் தணிகா சலத்து மகிழ்வோ டமர்ந்த அமுதே.
- என்றே பிணிகள் ஒழியும்என் றேதுயர் எய்தியிடேல்
- நின்றே தணிகையன் ஆறெழுத் துண்டுவெண்ணீறுண்டுநீ
- இன்றே இரவும் பகலும் துதிசெய் திடுதிகண்டாய்
- நன்றேஎக் காலமும் வாழிய வாழிய நன்னெஞ்சமே.
- என்னே குறைநமக் கேழைநெஞ் சேமயில் ஏறிவரும்
- மன்னே எனநெடு மாலும் பிரமனும் வாழ்த்திநிற்கும்
- தன்னேர் தணிகைத் தடமலை வாழும்நற் றந்தைஅருள்
- பொன்னேர் திருவடிப் போதுகண் டாய்நம் புகலிடமே.
- என்னுடை உயிரை யான்பெறும் பேற்றை
- என்னுடைப் பொருளினை எளியேன்
- மன்னுடைக் குருவின் வடிவினை என்கண்
- மணியினை அணியினை வரத்தை
- மின்னுடைப் பவள வெற்பினில் உதித்த
- மிளிர்அருள் தருவினை அடியேன்
- தன்னுடைத் தேவைத் தந்தையைத் தாயைத்
- தணிகையில் கண்டிறைஞ் சுவனே.
- என்னிரு கண்ணின் மேவும் இலங்கொளி மணியே போற்றி
- பன்னிரு படைகொண் டோங்கும் பன்னிரு கரத்தோய் போற்றி
- மின்னிரு நங்கை மாருள் மேவிய மணாள போற்றி
- நின்னிரு பாதம் போற்றி நீள்வடி வேல போற்றி.
- என்மே லருள்கூர்ந் தொற்றியுளீ ரென்னை யணைய நினைவீரேற்
- பொன்மேல் வெள்ளி யாமென்றேன் பொன்மேற் பச்சை யறியென்றார்
- மின்மேற் சடையீ ரீதெல்லாம் விளையாட் டென்றே னன்றென்றார்
- அன்மேற் குழலா யென்னடியவ் வையர் மொழிந்த வருண்மொழியே.
- என்னார் உயிரிற் கலந்துகலந் தினிக்கும் கரும்பின் கட்டிதனைப்
- பொன்னார் வேணிக் கொழுங்கனியைப் புனிதர்உளத்தில் புகுங் களிப்பைக்
- கன்னார் உரித்துப் பணிகொண்ட கருணைப் பெருக்கைக் கலைத்தெளிவைப்
- பன்னா கப்பூண் அணிமலையைப் பழைய மலையிற் கண்டேனே.
- என்களைக ணேஎனது கண்ணேஎன் இருகண்
- இலங்குமணி யேஎன்உயிரே
- என்உயிர்க் குயிரேஎன் அறிவேஎன் அறிவூடு
- இருந்தசிவ மேஎன் அன்பே
- என்தெய்வ மேஎனது தந்தையே எனைஈன்று
- எடுத்ததா யேஎன்உறவே
- என்செல்வ மேஎனது வாழ்வேஎன் இன்பமே
- என்அருட் குருவடிவமே
- என்றா தியசுடர்க் கியனிலை யாயது
- வன்றாந் திருச்சபை யருட்பெருஞ் ஜோதி
- எனைத்துந் துன்பிலா வியலளித் தெண்ணிய
- வனைத்துந் தருஞ்சபை யருட்பெருஞ் ஜோதி
- என்னையும் பணிகொண் டிறவா வரமளித்
- தன்னையி லுவந்த வருட்பெருஞ் ஜோதி
- எனைத்தா ணவமுத லெல்லாந் தவிர்த்தே
- அனுக்கிர கம்புரி யருட்பெருஞ் ஜோதி
- என்னுட லென்னுயி ரென்னறி வெல்லாம்
- தன்னவென் றாக்கிய தயவுடைத் தாயே
- என்றுமோர் நிலையாய் என்றுமோ ரியலாய்
- என்றுமுள் ளதுவா மென்றனிச் சத்தே
- என்றுமுள் ளதுவாய் எங்குமோர் நிறைவாய்
- என்றும் விளங்கிடு மென்றனிச் சித்தே
- என்றே யென்னினு மிளமையோ டிருக்க
- நன்றே தருமொரு ஞானமா மருந்தே
- என்றுயர்ச் சோடைக ளெல்லாந் தவிர்த்துள
- நன்றுற விளங்கிய நந்தனக் காவே
- என்மனக் கண்ணே என்னருட் கண்ணே
- என்னிரு கண்ணே யென்கணுண் மணியே
- என்பெருங் களிப்பே யென்பெரும் பொருளே
- என்பெருந் திறலே யென்பெருஞ் செயலே
- என்பெருந் தவமே என்றவப் பலனே
- என்பெருஞ் சுகமே யென்பெரும் பேறே
- என்பெரு வாழ்வே யென்றென்வாழ் முதலே
- என்பெரு வழக்கே யென்பெருங் கணக்கே
- என்பெரு நலமே யென்பெருங் குலமே
- என்பெரு வலமே யென்பெரும் புலமே
- என்பெரு வரமே யென்பெருந் தரமே
- என்பெரு நெறியே யென்பெரு நிலையே
- என்பெருங் குணமே என்பெருங் கருத்தே
- என்பெருந் தயவே யென்பெருங் கதியே
- என்பெரும் பதியே யென்னுயி ரியலே
- என்பெரு நிறைவே யென்றனி யறிவே
- என்பெலா நெக்குநெக் கியலிடை நெகிழ்ந்திட
- மென்புடைத் தசையெலா மெய்யுறத் தளர்ந்திட
- என்னுளத் தெழுந்துயி ரெல்லா மலர்ந்திட
- என்னுளத் தோங்கிய என்றனி யன்பே
- என்னுளே யரும்பி யென்னுளே மலர்ந்து
- என்னுளே விரிந்த என்னுடை யன்பே
- என்னுளே விளங்கி யென்னுளே பழுத்து
- என்னுளே கனிந்த வென்னுடை யன்பே
- என்னையும் பணிகொண் டென்னுளே நிரம்ப
- மன்னிய கருணை மழைபொழி மழையே
- என்னையும் பொருளென வெண்ணியென் னுளத்தே
- அன்னையு மப்பனு மாகிவீற் றிருந்து
- என்உள வரைமேல் அருள்ஒளி ஓங்கிற்
- றிருள்இர வொழிந்தது முழுதும்
- மன்உறும் இதய மலர்மலர்ந் ததுநன்
- மங்கல முழங்குகின் றனசீர்ப்
- பொன்இயல் விளக்கம் பொலிந்தது சித்திப்
- பூவையர் புணர்ந்திடப் போந்தார்
- சொன்னநல் தருணம் அருட்பெருஞ் சோதி
- துலங்கவந் தருளுக விரைந்தே.
- என்நிகர் இல்லா இழிவினேன் தனைமேல்
- ஏற்றினை யாவரும் வியப்பப்
- பொன்இயல் வடிவும் புரைபடா உளமும்
- பூரண ஞானமும் பொருளும்
- உன்னிய எல்லாம் வல்லசித் தியும்பேர்
- உவகையும் உதவினை எனக்கே
- தன்னிகர் இல்லாத் தலைவனே நினது
- தயவைஎன் என்றுசாற் றுவனே.
- என்னேஎம் பெருமான்இங் கின்னும்அணைந் திலன்என்றே ஏங்கி ஏங்கி
- மன்னேஎன் மணியேகண் மணியேஎன் வாழ்வேநல் வரத்தாற் பெற்ற
- பொன்னேஅற் புதமேசெம் பொருளேஎன் புகலேமெய்ப் போத மேஎன்
- அன்னேஎன் அப்பாஎன் றழைத்தலன்றி அடியேனால் ஆவ தென்னே.
- என்னுயிர்க் குயிராம் தெய்வமே என்னை எழுமையும் காத்தருள் இறைவா
- என்னுளத் தினிக்கும் தீஞ்சுவைக் கனியே எனக்கறி வுணர்த்திய குருவே
- என்னுடை அன்பே திருச்சிற்றம் பலத்தே எனக்கருள் புரிந்தமெய் இன்பே
- என்னைஈன் றெடுத்த தந்தையே அடியேன் இசைக்கின்றேன் கேட்கஇம் மொழியே.
- என்னைஆண் டருளி என்பிழை பொறுத்த இறைவனே திருச்சிற்றம் பலத்தே
- என்னைஆண் டஞ்சேல் உனக்குநல் அருளிங் கீகுதும் என்றஎன் குருவே
- என்னைவே றெண்ணா துள்ளதே உணர்த்தி எனக்குளே விளங்குபே ரொளியே
- என்னைஈன் றளித்த தந்தையே விரைந்திங் கேற்றருள்திருச்செவிக்கிதுவே.
- என்றும்நா டுறுவோர்க் கின்பமே புரியும் எந்தையே என்றனைச் சூழ்ந்தே
- நன்றுநா டியநல் லோர்உயிர்ப் பிரிவை நாயினேன் கண்டுகேட் டுற்ற
- அன்றுநான் அடைந்த நடுக்கமுந் துயரும் அளவிலை அளவிலை அறிவாய்
- இன்றவர் பிரிவை நினைத்திடுந் தோறும் எய்திடும் துயரும்நீ அறிவாய்.
- என்புடை வந்தார் தம்முகம் நோக்கி என்கொலோ என்கொலோ இவர்தாம்
- துன்புடை யவரோ இன்புடை யவரோ சொல்லுவ தென்னையோ என்றே
- வன்புடை மனது கலங்கிஅங் கவரை வாஎனல் மறந்தனன் எந்தாய்
- அன்புடை220 யவரைக் கண்டபோ தெல்லாம் என்கொலோ என்றயர்ந் தேனே.
- என்சுதந் தரம்ஓர் எட்டுணை யேனும் இல்லையே எந்தைஎல் லாம்உன்
- தன்சுதந் தரமே அடுத்தஇத் தருணம் தமியனேன் தனைப்பல துயரும்
- வன்சுமை மயக்கும் அச்சமும் மறைப்பும் மாயையும் வினையும்ஆ ணவமும்
- இன்சுவைக் கனிபோல் உண்கின்ற தழகோ இவைக்கெலாம் நான்இலக் கலவே.
- என்னையும் இரக்கந் தன்னையும் ஒன்றாய் இருக்கவே இசைவித் திவ்வுலகில்
- மன்னிவாழ் வுறவே வருவித்த கருணை வள்ளல்நீ நினக்கிது விடயம்
- பன்னல்என் அடியேன் ஆயினும் பிள்ளைப் பாங்கினால் உரைக்கின்றேன் எந்தாய்
- இன்னவா றெனநீ சொன்னவா றியற்றா திருந்ததோர் இறையும்இங்கிலையே.
- என்னள விலையே என்னினும் பிறர்பால் எய்திய கருணையால் எந்தாய்
- உன்னுறு பயமும் இடருமென் தன்னை உயிரொடும் தின்கின்ற தந்தோ
- இன்னும்என் றனக்கிவ் விடரொடு பயமும் இருந்திடில்231 என்உயிர் தரியா
- தன்னையும் குருவும் அப்பனும் ஆன அமுதனே அளித்தருள் எனையே.
- என்னுயிர் காத்தல் கடன்உனக் கடியேன் இசைத்தவிண் ணப்பம்ஏற் றருளி
- உன்னுமென் உள்ளத் துறும்பயம் இடர்கள் உறுகண்மற் றிவைஎலாம் ஒழித்தே
- நின்னருள் அமுதம் அளித்தென தெண்ணம் நிரப்பியாட் கொள்ளுதல் வேண்டும்
- மன்னுபொற் சபையில் வயங்கிய மணியே வள்ளலே சிற்சபை வாழ்வே.
- என்னே செய்வேன் செய்வகை ஒன்றிங்
- கிதுஎன் றருள்வாய் இதுவே தருணம்
- மன்னே அயனும் திருமா லவனும்
- மதித்தற் கரிய பெரிய பொருளே
- அன்னே அப்பா ஐயா அரசே
- அன்பே அறிவே அமுதே அழியாப்
- பொன்னே மணியே பொருளே அருளே
- பொதுவாழ் புனிதா அபயம் அபயம்.
- என்பொருள் என்உடல் என்உயிர் எல்லாம்
- ஈந்தனன் உம்மிடத் தெம்பெரு மானீர்
- இன்பொடு வாங்கிக்கொண் டென்னையாட் கொண்டீர்
- என்செயல் ஒன்றிலை யாவும்நும் செயலே
- வன்பொடு நிற்கிலீர் என்பொடு கலந்தீர்
- வள்ளலே நும்திரு வரவுகண் டல்லால்
- அன்பொடு காண்பாரை முன்பிட மாட்டேன்
- அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே.
- என்உயிரும் என்உடலும் என்பொருளும் யானே
- இசைந்துகொடுத் திடவாங்கி இட்டதன்பின் மகிழ்ந்தே
- தன்உயிரும் தன்உடலும் தன்பொருளும் எனக்கே
- தந்துகலந் தெனைப்புணர்ந்த தனித்தபெருஞ் சுடரே
- மன்உயிருக் குயிராகி இன்பமுமாய் நிறைந்த
- மணியேஎன் கண்ணேஎன் வாழ்முதலே மருந்தே
- மின்னியபொன் மணிமன்றில் விளங்குநடத் தரசே
- மெய்யும்அணிந் தருள்வோய்என் பொய்யும்அணிந் தருளே.
- என்ஆசை எல்லாம்தன் அருள்வடிவந் தனக்கே
- எய்திடச்செய் திட்டருளி எனையும்உடன் இருத்தித்
- தன்ஆசை எல்லாம்என் உள்ளகத்தே வைத்துத்
- தானும்உடன் இருந்தருளிக் கலந்தபெருந் தகையே
- அன்னாஎன் ஆருயிரே அப்பாஎன் அமுதே
- ஆவாஎன் றெனையாண்ட தேவாமெய்ச் சிவமே
- பொன்னாரும் பொதுவில்நடம் புரிகின்ற அரசே
- புண்ணியனே என்மொழிப்பூங் கண்ணியும்ஏற் றருளே.
- என்செயல் அனைத்தும் தன்செயல் ஆக்கி
- என்னைவாழ் விக்கின்ற பதியைப்
- பொன்செயல் வகையை உணர்த்திஎன் உளத்தே
- பொருந்திய மருந்தையென் பொருளை
- வன்செயல் அகற்றி உலகெலாம் விளங்க
- வைத்தசன் மார்க்கசற் குருவைக்
- கொன்செயல் ஒழித்த சத்திய ஞானக்
- கோயிலில் கண்டுகொண் டேனே.
- என்னையும்என் பொருளையும்என் ஆவியையும்
- தான்கொண்டிங் கென்பால் அன்பால்
- தன்னையும்தன் பொருளையும்தன் ஆவியையும்
- களித்தளித்த தலைவன் தன்னை
- முன்னையும்பின் னையும்எனக்கே முழுத்துணையாய்
- இருந்தமுழு முதல்வன் தன்னை
- அன்னையைச்சிற் றம்பலத்தென் அருட்பெருஞ்சோ
- தியைப்பெற்றேன் அச்சோ அச்சோ.
- என்னிதய கமலத்தே இருந்தருளுந் தெய்வம்
- என்னிரண்டு கண்மணிக்குள் இலங்குகின்ற தெய்வம்
- பொன்னடிஎன் சென்னியிலே பொருந்தவைத்த தெய்வம்
- பொய்யாத தெய்வம்இடர் செய்யாத தெய்வம்
- அன்னியம்அல் லாததெய்வம் அறிவான தெய்வம்
- அவ்வறிவுக் கறிவாம்என் அன்பான தெய்வம்
- சென்னிலையில் செம்பொருளாய்த் திகழ்கின்ற தெய்வம்
- சிற்சபையில் விளங்குகின்ற தெய்வமதே தெய்வம்.
- என்உளம் பிரியாப் பேரொளி என்கோ
- என்உயிர்த் தந்தையே என்கோ
- என்உயிர்த் தாயே இன்பமே என்கோ
- என்உயிர்த் தலைவனே என்கோ
- என்உயிர் வளர்க்கும் தனிஅமு தென்கோ
- என்னுடை நண்பனே என்கோ
- என்ஒரு275 வாழ்வின் தனிமுதல் என்கோ
- என்னைஆண் டருளிய நினையே.
- என்பிழை அனைத்தும் பொறுத்தருள் புரிந்தென்
- இதயத்தில் இருக்கின்ற குருவே
- அன்புடை அரசே அப்பனே என்றன்
- அம்மையே அருட்பெருஞ் சோதி
- இன்புறு நிலையில் ஏற்றிய துணையே
- என்னுயிர் நாதனே என்னைப்
- பொன்புனை மாலை புனைந்தஓர் பதியே
- பொதுநடம் புரிகின்ற பொருளே.
- என்னவா அனைத்தும் ஈந்தவா என்னை
- ஈன்றவா என்னவா வேதம்
- சொன்னவா கருணைத் தூயவா பெரியர்
- துதியவா அம்பலத் தமுதம்
- அன்னவா அறிவால் அறியரி வறிவா
- ஆனந்த நாடகம் புரியும்
- மன்னவா என்றேன் வந்தருட் சோதி
- வழங்கினை வாழிநின் மாண்பே.
- என்றே யென்று ளுறுஞ் - சுட - ரேஎனை ஈன்றவ னே
- நன்றே நண்பெனக் கே - மிக - நல்கிய நாயக னே
- மன்றேர் மாமணி யே - சுக - வாழ்க்கையின் மெய்ப்பொரு ளே
- ஒன்றே யென்றுணை யே - எனக் - குண்மை உரைத்தரு ளே.
- என்அறிவாம் என்அறிவின் இன்பமாம் என்னறிவின்
- தன்அறிவாம் உண்மைத் தனிநிலையாம் - மன்னுகொடிச்
- சேலைஇட்டான் வாழச் சிவகாம சுந்தரியை
- மாலைஇட்டான் பாதமலர்.
- என்னைத் தன்னோடே இருத்தும் பொதுவில்
- இன்பத் திருநடம் நான்காணல் வேண்டும்
- நின்னைவிட் டென்னோடே நிலைப்பாயோ தோழி
- நிலையாமல் என்னையும் அலைப்பாயோ தோழி.
- என்னுயிரில் கலந்துகொண்டார் வரில்அவர்தாம் இருக்க
- இடம்புனைக என்கின்றாள் இச்சைமய மாகித்
- தன்னுயிர்தன் உடல்மறந்தாள் இருந்தறியாள் படுத்தும்
- தரித்தறியாள் எழுந்தெழுந்து தனித்தொருசார் திரிவாள்
- அன்னமுண அழைத்தாலும் கேட்பதிலாள் உலகில்
- அணங்கனையார் அதிசயிக்கும் குணங்கள்பல பெற்றாள்
- மின்னிவளை விழைவதுண்டேல் வாய்மலர வேண்டும்
- மெய்ப்பொதுவில் நடம்புரியும் மிகப்பெரிய துரையே.
- என்னேநின் தண்ணருளை என்னென்பேன் இவ்வுலகில்
- முன்னே தவந்தான் முயன்றேனோ - கொன்னே
- படுத்தயர்ந்தேன் நான்படுத்த பாய்அருகுற் றென்னை
- எடுத்தொருமேல் ஏற்றிவைத்தா யே.
- என்பாட்டுக் கெண்ணாத தெண்ணி இசைத்தேன்என்
- தன்பாட்டைச் சத்தியமாத் தான்புனைந்தான் - முன்பாட்டுக்
- காலையிலே வந்து கருணைஅளித் தேதருமச்
- சாலையிலே வாஎன்றான் தான்.
- என்னே அதிசயம்ஈ திவ்வுலகீர் என்னுரையைப்
- பொன்னே எனமேற் புனைந்துகொண்டான் - தன்னேரில்
- நல்ஆ ரணங்கள்எலாம் நாணியவே எல்லாஞ்செய்
- வல்லான் திருக்கருணை வாய்ப்பு.
- எனையான் மதித்துப் புகல்கின்ற தன்றிஃ தெந்தைபிரான்
- தனையான் மதித்திங்குப் பெற்றநல் வாழ்வது சாற்றுகின்றேன்
- வினையான் மெலிந்த மெலிவைஎல் லாம்விரைந் தேதவிர்த்துத்
- தனையான் புணர்ந்திடச் சாகா வரத்தையும் தந்தனனே.
- என்இயலே யான்அறியேன் இவ்வுலகின் இயல்ஓர்
- எள்அளவும் தான்அறியேன் எல்லாமும் உடையோய்
- நின்இயலை அறிவேனோ அறிந்தவனே போல
- நிகழ்த்துகின்றேன் பிள்ளைஎன நிலைப்பெயர்பெற் றிருந்தேன்
- தன்இயலாம் தனிஞான சபைத்தலைமைப் பதியே
- சத்தியனே நித்தியனே தயாநிதியே உலகம்
- பின்இயல்மா னிடப்பிள்ளை பேச்சினும்ஓர் பறவைப்
- பிறப்பின்உறும் கிளிப்பிள்ளைப் பேச்சுவக்கின் றதுவே.
- என்னேஎன் மீதெம் பெருமான் கருணை இருந்தவண்ணம்
- தன்னே ரிலாத அருட்பெருஞ் சோதியைத் தந்துலகுக்
- கன்னே எனவிளை யாடுக என்றழி யாதசெழும்
- பொன்னேர் வடிவும் அளித்தென் னுயிரில் புணர்ந்தனனே.
- என்இயல் உடம்பிலே என்பிலே அன்பிலே
- இதயத்தி லேதயவிலே
- என்உயிரி லேஎன்றன் உயிரினுக் குயிரிலே
- என்இயற் குணம்அதனிலே
- இன்இயல்என் வாக்கிலே என்னுடைய நாக்கிலே
- என்செவிப் புலன்இசையிலே
- என்இருகண் மணியிலே என்கண்மணி ஒளியிலே
- என்அனு பவந்தன்னிலே
- தன்இயல்என் அறிவிலே அறிவினுக் கறிவிலே
- தானே கலந்துமுழுதும்
- தன்மயம தாக்கியே தித்தித்து மேன்மேல்
- ததும்பிநிறை கின்றஅமுதே
- துன்னிய பெருங்கருணை வெள்ளமே அழியாத
- சுகமே சுகாதீதமே
- சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ்
- சோதிநட ராஜபதியே.
- என்றிரவி தன்னிலே இரவிசொரு பத்திலே
- இயல்உருவி லேஅருவிலே
- ஏறிட்ட சுடரிலே சுடரின்உட் சுடரிலே
- எறிஆத பத்திரளிலே
- ஒன்றிரவி ஒளியிலே ஓங்கொளியின் ஒளியிலே
- ஒளிஒளியின் ஒளிநடுவிலே
- ஒன்றாகி நன்றாகி நின்றாடு கின்றஅருள்
- ஒளியேஎன் உற்றதுணையே
- அன்றிரவில் வந்தெனக் கருள்ஒளி அளித்தஎன்
- அய்யனே அரசனேஎன்
- அறிவனே அமுதனே அன்பனே இன்பனே
- அப்பனே அருளாளனே
- துன்றியஎன் உயிரினுக் கினியனே தனியனே
- தூயனே என்நேயனே
- சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ்
- சோதிநட ராஜபதியே.
- என்செய்வேன் சிறியனேன் என்செய்வேன் என்எண்ணம்
- ஏதாக முடியுமோஎன்
- றெண்ணிஇரு கண்ணினீர் காட்டிக் கலங்கிநின்
- றேங்கிய இராவில்ஒருநாள்
- மின்செய்மெய்ஞ் ஞானஉரு வாகிநான் காணவே
- வெளிநின் றணைத்தென்உள்ளே
- மேவிஎன் துன்பந் தவிர்த்தருளி அங்ஙனே
- வீற்றிருக் கின்றகுருவே
- நன்செய்வாய் இட்டவிளை வதுவிளைந் ததுகண்ட
- நல்குரவி னோன்அடைந்த
- நன்மகிழ்வின் ஒருகோடி பங்கதிகம் ஆகவே
- நான்கண்டு கொண்டமகிழ்வே
- வன்செய்வாய் வாதருக் கரியபொரு ளேஎன்னை
- வலியவந் தாண்டபரமே
- மணிமன்றின் நடுநின்ற ஒருதெய்வ மேஎலாம்
- வல்லநட ராஜபதியே.
- என்னுயி ரேஎன தின்னுயிர்க் குயிரே
- என்அறி வேஎன தறிவினுக் கறிவே
- அன்னையில் இனியஎன் அம்பலத் தமுதே
- அற்புத மேபத மேஎன தன்பே
- பொன்னிணை அடிமலர் முடிமிசை பொருந்தப்
- பொருத்திய தயவுடைப் புண்ணியப் பொருளே
- தன்னியல் அறிவருஞ் சத்திய நிலையே
- தனிநட ராஜஎன் சற்குரு மணியே.
- என்னிலை இதுவுறு நின்னிலை இதுவாம்
- இருநிலை களும்ஒரு நிலைஎன அறிவாய்
- முன்னிலை சிறிதுறல்246 இதுமயல் உறலாம்
- முன்னிலை பின்னிலை முழுநிலை உளவாம்
- இந்நிலை அறிந்தவண் எழுநிலை கடந்தே
- இயனிலை அடைகஎன் றியம்பிய பரமே
- தன்னிலை ஆகிய நன்னிலை அரசே
- தனிநட ராஜஎன் சற்குரு மணியே.
- என்இறைவன் வருதருணம் இதுகண்டாய் இதற்கோர்
- எட்டுணையும் ஐயமிலை என்னுள்இருந் தெனக்கே
- தன்னருள்தெள் ளமுதளிக்கும் தலைவன்மொழி இதுதான்
- சத்தியம்சத் தியம்நெஞ்சே சற்றும்மயக் கடையேல்
- மன்னுலகத் துயிர்கள்எலாம் களித்துவியந் திடவே
- வகுத்துரைத்துத் தெரித்திடுக வருநாள்உன் வசத்தால்
- உன்னிஉரைத் திடமுடியா தாதலினால் இன்றே
- உரைத்திடுதல் உபகாரம் உணர்ந்திடுக விரைந்தே.
- என்னுடைய தனிக்கணவர் அருட்ஜோதி உண்மை
- யான்அறிவேன் உலகவர்கள் எங்ஙனம்கண் டறிவார்
- உன்னல்அற உண்ணுதற்கும் உறங்குதற்கும் அறிவார்
- உலம்புதல்கேட் டையமுறேல் ஓங்கியமா ளிகையைத்
- துன்னுறும்மங் கலம்விளங்க அலங்கரிப்பாய் இங்கே
- தூங்குதலால் என்னபலன் சோர்வடையேல் பொதுவில்
- தன்னுடைய நடம்புரியும் தலைவர்திரு ஆணை
- சத்தியம்சத் தியம்மாதே சத்தியம்சத் தியமே.
- என்னைமண மாலைஇட்டார் என்னுயிரில் கலந்தார்
- எல்லாம்செய் வல்லசித்தர் எனக்கறிவித் ததனை
- இன்னஉல கினர்அறியார் ஆதலினால் பலவே
- இயம்புகின்றார் இயம்புகநம் தலைவர்வரு தருணம்
- மன்னியகா லையில்ஆகும் மாளிகையை விரைந்து
- மங்கலங்கள் புனைந்திடுக மயங்கிஐயம் அடையேல்
- தன்நிகர்தா னாம்பொதுவில் நடம்புரிவார் ஆணை
- சத்தியம்சத் தியம்மாதே சத்தியம்சத் தியமே.
- என்உடலும் என்பொருளும் என்உயிரும் தான்கொண்டான்
- தன்உடலும் தன்பொருளும் தன்உயிரும் - என்னிடத்தே
- தந்தான் அருட்சிற் சபையப்பா என்றழைத்தேன்
- வந்தான்வந் தான்உள் மகிழ்ந்து.
- என்னே உலகில் இறந்தார் எழுதல்மிக
- அன்னே அதிசயமென் றாடுகின்றார் - இன்னே
- திருவம் பலத்தான் திருநோக்கம் பெற்றார்க்
- குருவம் பலத்தேஎன் றுன்.
- என்றசொல் செவிமடுத் திறையும் அஞ்சிடேல்
- இன்றுனக் கருட்பெருஞ் சோதி ஈந்தனம்
- நன்றுற மகிழ்கஎந் நாளுஞ் சாவுறா
- வென்றியும் அளித்தனம் என்று மேவினான்.
- என்னால்ஓர் துரும்பும்அசைத் தெடுக்கமுடி யாதே
- எல்லாஞ்செய் வல்லவன்என் றெல்லாரும் புகலும்
- நின்னால்இவ் வுலகிடைநான் வாழ்கின்றேன் அரசே
- நின்அருள்பெற் றழியாத நிலையைஅடைந் திடஎன்
- தன்னால்ஓர் சுதந்தரமும் இல்லைகண்டாய் நினது
- சகலசுதந் தரத்தைஎன்பால் தயவுசெயல் வேண்டும்
- பின்நாள்என் றிடில்சிறிதும் தரித்திருக்க மாட்டேன்
- பேராணை உரைத்தேன்என் பேராசை இதுவே.
- என்தரத்துக் கேலாத எண்ணங்கள் எண்ணுகின்றேன்
- முன்தரத்தின் எல்லாம் முடித்துக் கொடுக்கின்றாய்
- நின்தரத்தை என்புகல்வேன் நின்இடப்பால்350 மேவுபசும்
- பொன்தரத்தை என்உரைக்கேன் பொற்பொதுவில் நடிக்கின்றோய்.
- என்னுடைய விண்ணப்பம் இதுகேட்க எம்பெருமான்
- நின்னுடைய பெருங்கருணை நிதிஉடையேன் ஆதலினால்
- பொன்னுடையான் அயன்முதலாம் புங்கவரை வியவேன்என்
- தன்னுடைய செயலெல்லாம் தம்பிரான் செயலன்றே.
- என்உடலும் என்உயிரும் என்பொருளும்
- நின்னஎன இசைந்தஞ் ஞான்றே
- உன்னிடைநான் கொடுத்தனன்மற் றென்னிடைவே
- றொன்றும்இலை உடையாய் இங்கே
- புன்னிகரேன் குற்றமெலாம் பொறுத்ததுவும்
- போதாமல் புணர்ந்து கொண்டே
- தன்னிகர்என் றெனவைத்தாய் இஞ்ஞான்றென்
- கொடுப்பேன்நின் தன்மைக் கந்தோ.
- என்னுரைக்கேன் என்னுரைக்கேன் இந்தஅதி
- சயந்தன்னை எம்ம னோர்காள்
- பொன்னுரைக்கும் மணிமன்றில் திருநடனம்
- புரிகின்ற புனிதன் என்னுள்
- மின்உரைக்கும் படிகலந்தான் பிரியாமல்
- விளங்குகின்றான் மெய்ம்மை யான
- தன்னுரைக்கும் என்னுரைக்கும் சமரசம்செய்
- தருள்கின்றான் சகத்தின் மீதே.
- என்னுயிர் நாதனை யான்கண் டணைதற்கே
- உன்னுவ தென்னைகண் டாய் - நெஞ்சே
- உன்னுவ தென்னைகண் டாய்.
- எனக்கும் உனக்கும் இசைந்த பொருத்தம் என்ன பொருத்த மோ
- இந்தப் பொருத்தம் உலகில் பிறருக் கெய்தும் பொருத்த மோ.
- என்ன துடலும் உயிரும்336 பொருளும் நின்ன தல்ல வோ
- எந்தாய் இதனைப் பெறுக எனநான் இன்று சொல்ல வோ
- சின்ன வயதில் என்னை ஆண்ட திறத்தை நினைக்கு தே
- சிந்தை நினைக்கக் கண்ர் பெருக்கி337 உடம்பை நனைக்கு தே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- என்னை ஆண்ட வண்ணம் எண்ணில் உள்ளம் உருகு தே
- என்னை விழுங்கி எங்கும் இன்ப வெள்ளம் பெருகு தே
- உன்ன உன்ன மனமும் உயிரும் உடம்பும் இனிக்கு தே
- உன்னோ டென்னை வேறென் றெண்ணில் மிகவும் பனிக்கு தே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- எனக்குள் நீயும் உனக்குள் நானும்இருக்கும் தன்மை யே
- இன்று காட்டிக் கலக்கம் தவிர்த்துக் கொடுத்தாய் நன்மை யே
- தனக்குள் ளதுதன் தலைவர்க் குளதென் றறிஞர் சொல்வ தே
- சரியென் றெண்ணி எனது மனது களித்து வெல்வ தே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- என்னா ருயிர்க்குத் துணைவ நின்னை நான்து திக்க வே
- என்ன தவஞ்செய் தேன்முன் உலகு ளோர்ம திக்க வே
- பொன்னார் புயனும் அயனும் பிறரும் பொருந்தல் அரிய தே
- புலைய னேனுக் களித்த கருணை மிகவும் பெரிய தே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- என்கண் மணியுள் இருக்கும் தலைவ நின்னைக் காண வே
- என்ன தவஞ்செய் தேன்முன் அயனும் அரியும் நாண வே
- புன்கண் ஒழித்துத் தெள்ளா ரமுதம் புகட்டி என்னை யே
- பொருளாய் எண்ணி வளர்க்கின் றாய்நீ எனக்கோர் அன்னை யே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- எனக்கும் நின்னைப் போல நுதற்கண் ஈந்துமதனை யே
- எரிப்பித் தாய்பின் எழுப்பிக் கொடுத்தாய் அருவ மதனை யே
- சினக்குங் கூற்றை உதைப்பித் தொழித்துச் சிதைவு மாற்றி யே
- தேவர் கற்பம் பலவும் காணச் செய்தாய் போற்றி யே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- என்னை அடிமை கொண்டாய் நானும் நினக்கு நல்ல னோ
- எல்லாம் வல்ல தலைவ நினக்கு நல்லன் அல்ல னோ
- முன்னை வினைகள் அனைத்தும் நீக்கி அமுதம் ஊட்டி யே
- மூவர்க் கரிய நிலையில் வைத்தாய் என்னை நாட்டி யே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- என்னை மறைத்த மறைப்பை நீக்கி என்னைக் காட்டி யே
- இறைவ நினையும் காட்டி வளர்த்தாய் அமுதம் ஊட்டி யே
- முன்னை மறைக்கும் எட்டா நினது பெருமை தன்னை யே
- முன்னி மகிழ்ந்து பாடப் புரிந்தாய் அடிமை என்னை யே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- என்னைக் காட்டிஎன்னுள் இலங்கும் நின்னைக் காட்டியே
- இறங்கா நிலையில் ஏற்றி ஞான அமுதம் ஊட்டி யே
- பொன்னைக் காட்டிப் பொன்னே நினது புகழைப் பாடி யே
- புந்தி களிக்க வைத்தாய் அழியா தென்னை நாடி யே.
- எனக்கும் உனக்கும்
- எனக்கும் உனக்கும் இசைந்த பொருத்தம் என்ன பொருத்த மோ
- இந்தப் பொருத்தம் உலகில் பிறருக் கெய்தும் பொருத்த மோ.
- என்குறை தீர்த்தென்னுள் நன்குறை வீர்இனி
- என்குறை என்முன்னீர் வாரீர்
- தன்குறை இல்லீரே வாரீர். வாரீர்
- என்னுயிர் ஆகிஎன் றன்உயிர்க் குள்ளேஓர்
- இன்னுயிர் ஆயினீர் வாரீர்
- என்னுயிர் நாதரே வாரீர். வாரீர்
- என்கண் அருள்செய்தென் புன்கண் விலக்கிய
- என்கண் ணனையீரே வாரீர்
- என்கண் ணுதலீரே வாரீர். வாரீர்
- என்று கண்டாய்இது302 நன்றுகொண் டாளுக
- என்றுதந் தீர்இங்கு வாரீர்
- அன்றுவந் தீர்இன்று வாரீர். வாரீர்
- என்பாற் களிப்பொடும் அன்பால்ஒன் றீந்திதை
- இன்பால் பெறுகின்றீர் வாரீர்
- தென்பால் முகங்கொண்டீர் வாரீர். வாரீர்
- என்உயிருக் குயிரானீர் ஆடவா ரீர்
- என்அறிவுக் கறிவானீர் ஆடவா ரீர்
- என்னுடைஎன் பிற்கலந்தீர் ஆடவா ரீர்
- என்னுடையஉள் ளத்திருந்தீர் ஆடவா ரீர்
- என்உரிமைத் தாயனையீர் ஆடவா ரீர்
- எனதுதனித் தந்தையரே ஆடவா ரீர்
- என்ஒருமைச் சற்குருவே ஆடவா ரீர்
- என்னுடைய நாயகரே ஆடவா ரீர்.
- என்னுயிர்க் கன்பா மருந்து - கலந்
- தென்னுயிர்க் குள்ளே இருந்த மருந்து
- என்னுயிர் காக்கு மருந்து - என்றும்
- என்னுயி ராகிய இன்ப மருந்து. ஞான
- என்னறி வுட்கொள் மருந்து - என்றும்
- என்னறி வாகி இலங்கு மருந்து
- என்னறி வின்ப மருந்து - என்னுள்
- என்னறி வுக்கறி வென்னு மருந்து. ஞான
- என்குரு வான மருந்து - என்றும்
- என்தெய்வ மாகி இருக்கு மருந்து
- என்அன்னை யென்னு மருந்து - என்றும்
- என்தந்தை யாகிய இன்ப மருந்து. ஞான
- என்பெரு வாழ்வா மருந்து - என்றும்
- என்செல்வ மாகி இருக்கு மருந்து
- என்னுயிர் நட்பா மருந்து - எனக்
- கெட்டெட்டுச் சித்தியும் ஈந்த மருந்து. ஞான
- என்னிறை யான மருந்து - மகிழ்ந்
- தெனக்குத்தன் பொன்மேனி ஈந்த மருந்து
- தன்னறி வாகு மருந்து - என்னைத்
- தந்த மருந்தென்றன் சொந்த மருந்து. ஞான
- என்னைத்தா னாக்கு மருந்து - இங்கே
- இறந்தாரை எல்லாம் எழுப்பு மருந்து
- துன்னுமெய்ச் சோதி மருந்து - அருட்
- சோதியால் என்னைத் துலக்கு மருந்து. ஞான
- என்னைத்தா னாக்கிய ஜோதி - இங்கே
- இறந்தாரை எல்லாம் எழுப்புமோர் ஜோதி
- அன்னைக்கு மிக்கருட் ஜோதி - என்னை
- ஆண்டமு தம்தந்த ஆனந்த ஜோதி. சிவசிவ
- என்பால் வருபவர்க் கின்றே - அருள்
- ஈகின்றேன் ஈகின்றேன் ஈகின்றேன் என்றே
- தென்பால் இருந்தது பாரீர் - திருச்
- சிற்றம் பலத்தே திருநட ஜோதி. ஜோதி
- என்ன புண்ணியம் செய்தே னோ - அம் மாநான்
- என்ன புண்ணியம் செய்தே னோ.
- என்ன புண்ணியம் செய்தே னோ - அம் மாநான்
- என்ன புண்ணியம் செய்தே னோ.
- என்உயிர் காத்தான்என்று ஊதூது சங்கே
- இன்பம் பலித்ததென்று ஊதூது சங்கே
- பொன்உருத் தந்தான்என்று ஊதூது சங்கே
- பொற்சபை அப்பன்என்று ஊதூது சங்கே.
- என்னறி வானான்என்று ஊதூது சங்கே
- எல்லாம்செய் வல்லான்என்று ஊதூது சங்கே
- செந்நிலை தந்தான்என்று ஊதூது சங்கே
- சிற்சபை அப்பன்என்று ஊதூது சங்கே.
- என்னுயிர் உடம்பொடு சித்தம தே
- இனிப்பது நடராஜ புத்தமு தே.
- என்இரு கண்ணுள் இருந்தவ னே
- இறவா தருளும் மருந்தவ னே.
- என்றும்என்றின் ஒன்றுமன்றுள் நன்றுநின்ற ஈசனே
- ஒன்றும்ஒன்றும் ஒன்றும்ஒன்றும் ஒன்றதென்ற தேசனே.
- எனதென்பதும் நினதென்பதும் இதுஎன்றுணர் தருணம்
- இனம்ஒன்றது பிறிதன்றென இசைகின்றது பரமம்
- தனதென்பது மனதென்பது ஜகமென்றனை சரணம்
- சரணம்பதி சரணம்சிவ சரணம்குரு சரணம்.
- என்னிருகண் மணிஅனையார் என்னுயிர்நா யகனார்
- என்உயிருக் கமுதானார் எல்லாஞ்செய் வல்லார்
- பொன்அணிபொற் சபையாளர் சிற்சபையார் என்னைப்
- புறம்புணர்ந்தார் அகம்புணர்ந்தார் புறத்தகத்தும் புணர்ந்தார்
- அன்னியர்அல் லடிஅவரே எனதுகுல தெய்வம்
- அருந்தவத்தால் கிடைத்தகுரு வாகும்அது மட்டோ
- மன்னுறும்என் தனித்தாயும் தந்தையும்அங் கவரே
- மக்கள்பொருள் மிக்கதிரு ஒக்கலும்அங் கவரே.
- என்கணவர் பெருந்தன்மை ஆறந்த நிலைக்கே
- எட்டிநின்று பார்ப்பவர்க்கும் எட்டாதே தோழி
- பொன்கணவர் கலைமடந்தை தன்கணவர் முதலோர்
- புனைந்துரைக்கும் கதைபோல நினைந்துரைக்கப் படுமோ
- புன்கணவர் அறியாதே புலம்புகின்றார் அவர்போல்
- புகல்மறையும் ஆகமமும் புலம்புகின்ற தம்மா
- உன்கணவர் திறம்புகல்என் றுரைக்கின்றாய் நீதான்
- உத்தமனார் அருட்சோதி பெற்றிடமுன் விரும்பே.
- என்னியல்போல் பிறர்இயலை எண்ணேல்என் றுரைத்தேன்
- இறுமாப்பால் உரைத்தனன்என் றெண்ணியிடேல் மடவாய்
- பன்னியநான் என்பதியின் பற்றலது வேறோர்
- பற்றறியேன் உற்றவரும் மற்றவரும் பொருளும்
- உன்னியஎன் உயிரும்என துடலும்என துணர்வும்
- உயிர்உணர்வால் அடைசுகமும் திருச்சிற்றம் பலத்தே
- மன்னியதா தலில்நான்பெண் மகளும்அலேன் வரும்ஆண்
- மகனும்அலேன் அலியும்அலேன் இதுகுறித்தென் றறியே.
- என்புகல்வேன் தோழிநான் பின்னர்கண்ட காட்சி
- இசைப்பதற்கும் நினைப்பதற்கும் எட்டாது கண்டாய்
- அன்புறுசித் தாந்தநடம் வேதாந்த நடமும்
- ஆதிநடு அந்தமிலாச் சோதிமன்றில் கண்டேன்
- இன்பமய மாய்ஒன்றாய் இரண்டாய்ஒன் றிரண்டும்
- இல்லதுவாய் எல்லாஞ்செய் வல்லதுவாய் விளங்கித்
- தன்பரமாம் பரங்கடந்த சமரசப்பே ரந்தத்
- தனிநடமும் கண்ணுற்றேன் தனித்தசுகப் பொதுவே.
- என்னுடைய தனித்தோழி இதுகேள்நீ மயங்கேல்
- எல்லாஞ்செய் வல்லவர்என் இன்னுயிர்நா யகனார்
- தன்னுடைய திருத்தோளை நான்தழுவும் தருணம்
- தனித்தசிவ சாக்கிரம்என் றினித்தநிலை கண்டாய்
- பன்னும்இந்த நிலைபரசாக் கிரமாக உணரேல்
- பகர்பரசாக் கிரம்அடங்கும் பதியாகும் புணர்ந்து
- மன்னுநிலை மற்றிரண்டும் கடந்தகுரு துரிய
- மாநிலைஎன் றுணர்கஒளிர் மேனிலையில் இருந்தே.
- என்மாலை மாத்திரமோ யார்மாலை எனினும்
- இறைவரையே இலக்கியமாய் இசைப்பதெனில் அவைதாம்
- நன்மாலை ஆகும்அந்தச் சொன்மாலை தனக்கே
- நான்அடிமை தந்தனன்பல் வந்தனம்செய் கின்றேன்
- புன்மாலை பலபலவாப் புகல்கின்றார் அம்மா
- பொய்புகுந்தாற் போல்செவியில் புகுந்தோறும் தனித்தே
- வன்மாலை நோய்செயுமே கேட்டிடவும் படுமோ
- மன்றாடி பதம்பாடி நின்றாடும் அவர்க்கே.
- என்சாமி எனதுதுரை என்உயிர்நா யகனார்
- இன்றுவந்து நான்இருக்கும் இடத்தில்அமர் கின்றார்
- பின்சாரும் இரண்டரைநா ழிகைக்குள்ளே எனது
- பேருடம்பில் கலந்துளத்தே பிரியாமல் இருப்பார்
- தன்சாதி உடையபெருந் தவத்தாலே நான்தான்
- சாற்றுகின்றேன் அறிந்திதுதான் சத்தியம்சத் தியமே
- மின்சாரும் இடைமடவாய் என்மொழிநின் தனக்கே
- வெளியாகும் இரண்டரைநா ழிகைகடந்த போதே.
-
-
திருவருட்பிரகாச வள்ளலார் அருளிய
-
திருவருட்பா
How to search?
-
திருவருட்பாவில் தேட வேண்டின் தமிழில் தான் உள்ளீடு செய்ய வேண்டும். பாடல்கள் வள்ளலார் எழுதிய முறையில் உள்ளவை மற்றும் சந்தம் பிரிக்கப்படாத பாடல் வரிகள் ஆதலால் தேடும் பொழுது அதை நினைவில் கொள்க.
-
உதாரணமாக : " இப்பா ரிடைஉனையே ஏத்துகின்ற நாயேனை " என்பதை தேடும் பொழுது சந்தம் பிரித்து "இப்பாரிடை உனையே..." என்று தேடினால் கிடைக்காது ஆதலால் சிறிய சிறிய வார்தைகளாக தேடுதல் வேண்டும்.